Tak 3

BROERS VAN JAN VAN ’T SASJE

Hendrik-Peter van Burgsteden &  Hermanus van Burgsteden

Hendrik-Peter van Burgsteden
is een jongere broer van Jan van ’t Sasje.

*08-05-1885 Hendrik Peter van Burgsteden geboren te Amersfoort. Hij is het zevende kind in het gezin van Peter van Burgsteden en Maria Elisabeth Evers. Hendrik Peter trouwt x 07-02-1908 te Hoogland met Wilhelmina Bouwman * 11-01-1885 te Hoogland. Ze gaan wonen aan de Molenstraat. Als beroep wordt aangegeven werkman. Herman Peter en Wilhelmina krijgen 4 kinderen.

Kinderen van Hendrik Peter en Wilhelmina:

*17-06-09 Peter   Hij is op dezelfde dag overleden

*14-10-1910 Reijer Peter

*18-06-1912 Maria Helena

*12-11-1917 Peter Ook hij is jong overleden

Hermanus van Burgsteden
* 18-04-1887

Maria Johanna Wijnen
* 02-12-1891

Hermanus van Burgsteden
is een jongere broer van Jan van ‘t Sasje.

*18-04-1887 Hermanus van Burgsteden geboren te Amersfoort. Hij is het achtste kind in het gezin van Peter van Burgsteden en Maria Elisabeth Evers. Hermanus trouwt x 13-11-1913 te Soest met Maria Johanna Wijnen geboren * 02-12-1891 te Soest. Ze gaan wonen op boerderij Klein Moerbessenberg te Soesterberg. Hermanus en Maria krijgen 5 kinderen.

Kinderen van Hermanus en Maria:

*05-08-1914   Wouter, jong overleden

*            1915 Maria Elisabeth,   jong overleden

*29-07-1916 Marie, zij trouwde Dirk van de Bosch

*22-05-1918 Petronella, huishoudster van pastoor Brenninckmeijer te Weerselo

*02-11-1919 Hermanus Cornelis- Johannes missionaris / pastoor

Hermanus is ook opgegroeid in Amersfoort. Hij was voordat hij trouwde met Maria Johanna Wijnen Koetsier. Dat hij daarbij wel eens een jongensgrapje uithaalde blijkt uit onderstaand verhaal. Bron: https://oudsoesterberg.nl/


Hermanus was naast zijn werk als landbouwer een enorm sociaal mens met een groot hart voor de zwakkere in de samenleving. Zijn functie van arme meester, dat hij vele jaren is geweest voor de RK Kerk van Soesterberg, paste daar helemaal in (zie bidprentje).
Zijn zoon Hermanus heeft tientallen jaren als missionaris gewerkt. De levensloop van Hermanus staat ook op deze site. Ik heb het altijd ongelooflijk knap gevonden dat mensen hun leven geven aan de arme en door ontwikkelingswerk toekomstperspectief opbouwen.

In de oorlog verdween er op de boerderij van mijn ouders wel eens iets. Ik vergeet nooit dat wij een keertje binnen moesten komen en van moeder een snoepje kregen.

Daar stak, zo bleek al snel, wel iets achter. Toen wij weer buiten kwamen zagen wij de buurman met onze geit de heining oversteken. Dat was echt niet de enige keer. Sommige gezinnen waar zo ongelooflijk arm. Wij hadden genoeg te eten. Een geit of kalf betekende voor zo’n gezin heel veel.